آتش‌نشانی ساری بدون نردبان ترقی!

آوای خزر - آزاده بابانژاد:  20 دقیقه‌ای از آغاز شصت و یکمین نشست شورای شهر ساری گذشته است و آقای رئیس پیش از ورود به بحث اصلی توصیه‌هایی برای مدیریت شهری در فصل بودجه‌گذاری داشت و تاکید کرد که این بودجه باید شفاف و قابل اجرا باشد.

 شمشیرند مثل همیشه شمشیر را از رو کشیده و خطابی در فصل انتخابات به مدیران و کاندیداهای مجلس داشت. او می‌گوید: "مدیران و کارکنان شهری آنچه را که قبلاً گفته‌ام جامه‌ی عمل بپوشانند و کاندیداهای دلسوز! کمک‌های خود را بگذارند برای زمانی که انشاالله رأی آورده و وارد مجلس شدند".

آقای رییس شورا البته گریزی هم به 25 آذرماه روز پژوهش زد و خواستار جانمایی برای مرکز پژوهش شورای شهر شد و این را هم گفت که مجموعه شهرداری و شورا نیازمند رویکر پژوهشی و تصمیمات پژوهش‌محور است.

نوبت به طرح نامه‌ها و مصوبات کمیسیون‌ها می‌رسد، کوروش یوسفی نامه نخست را قرائت می‌کند، یکی داد می‌زند: "اسم نبر، درست نیست". بحث از همین لحظه آغاز می‌شود، یکی در آن میان، نقش مبصر را ایفا می‌کند و خوب‌ها و بدها می‌نویسد.

موضوع نشست به پروژه «پل تا پل» می‌رسد؛ پروژه‌ای که پل کابلی شهید رنجبر تا پل‌های شهید نوری را شامل می‌شود، طول آن 2 هزار و 600 متر است و در واقع راه دسترسی بلوار داراب در محدوده جنوب شرق را به اتوبان ساری - نکا متصل می‌کند.  صحبت از 150 میلیارد تومان اعتبار است.

آقای علی‌اکبر زلیکانی جهت تنویر افکار همکاران حاضر در جلسه‌ی خود می‌گوید: 40 میلیارد تومان تنها برای تکمیل بخش تملکات این پروژه است. این عضو شورا در همهمه‌ی جلسه تاکید دارد که " می‌تواند از سه جهت صحبت‌های همکاران خود را بشوند"! بنابراین از آنها خواست مراقبت صحبت‌های خود باشند!

زلیکانی ادامه می‌دهد که جبهه‌ی درآمدی جدیدی با تحقق این پروژه برای شهر ایجاد می‌شود و شهرداری می‌تواند وام 50 میلیارد تومانی که دو سال پیش شورا تصویب کرده است را به‌راه بیندازد.

اسفندیار عشوری اما همچنان مخالف است و معتقد است شهرداری باید به‌طور شفاف، توجیه اقتصادی این پروژه را ارائه کند ضمن اینکه تاکنون تنها نقاشی طرح‌ها را دیده‌ایم و نمی‌توانیم برای مردم تعهد ایجاد کنیم.

اعضای جلسه با دریافت تسهیلات برای این پروژه 150 میلیاردی مخالفت کردند و لازم دیدند که جوانب کار بررسی شود. ضمن اینکه تملک  اراضی و ایجاد واحدهای تجاری از پل کابلی بلوار داراب تا پل ذغال‌چال کار سختی‌ست.

در بین جلسه صحبت از یک نامه مربوط به یک روحانی است تا درباره آن تصمیم گرفته شود، خودشان هم دقیقاً نمی‌دانستند موضوع چیست اما به احترام روحانیت، به آن رأی دادند و رفتند روی موضوع بعدی.

درباره مشکلات سازمان میادین میوه و تره‌بار نیز صحبت شد، افراد زیرمجموعه این سازمان در شهرداری ساری باید همانند سایر شرکت‌ها از حقوق و مزایا بهره‌مند می‌شدند اما در حق آنها اجحاف صورت گرفت و شورای شهر رأی داد که باید این روند اصلاح شده و مانند سایر پرسنل حقوق و مزایا دریافت کنند.

در حاشیه این موضوع، کوروش یوسفی گریزی به 6 هزار پرسنل شهرداری زد و گفت: "این ماه چطور می‌خواهیم حقوق بدهیم"؟ زلیکانی می‌گوید: تعداد زیادی را ما به سازمان‌های ده‌گانه تحمیل کردیم! و الان بسیاری از نیروها خارج از استانداردهای تعریف‌شده است".

سعید نجاریان تاکید دارد که قراردادهای کاری باید از ابتدای سال باشد و حقوق و مزایای پرسنل نیز براساس مصوبه قانون کار باشد.

نشست شورای شهر همچنان با همهمه است، میهمانانی نیز از سازمان‌های میادین میوه و تره‌بار و آتش‌نشانی حضور دارند. صحبت از یک مصوبه‌ی مشروط می‌شود و مسعود مدینه عضو شورا آرام می‌گوید: "مگر اینجا خانه‌ی خاله است" و شمشیربند رییس جلسه پاسخ می‌دهد:" خانه‌ی عمه هم باشد؛ توافق شد". زمان رأی‌گیری شد و علی‌اکبر زلیکانی نمی‌داند دستش را چرا بالا برده است و بعد می‌گوید: " نفهمیدیم چه شد، رأی دادیم دیگر"!

در میان شلوغی، فرامرز نقیبی دارد نان و پنیری که سفارش داده است را میل می‌کند، عباس نجاریان هم چاقوی یکبار مصرف را گرفته و شریک می‌شود! "آقایان سید علی آقا میری، سید مسعود مدینه و اسفندیار عشوری، به‌ترتیب با حالت خستگی و اضطراب جلسه را ترک کردند، یکی با موبایل صحبت می‌کند و یکی با کناردستی، میهمانان جلسه نیز می‌خواستند در بین شوخی و خنده‌ی اعضای شورا جلسه را ترک کنند که نقیبی با خنده گفت: بمانید نوبت صحبت‌های شماست".

اندکی از سرو صداها و شوخی‌ها خوابید، از حالا بحث برای دقایقی وارد فاز جدی شد. رئیس سازمان آتش‌نشانی از وضعیت بد ساختمان و ناوگان خودرویی گفت و اینکه خرید خودروهای جدید خیلی به‌صرفه‌تر از تعمیر ماشین‌آلات قدیمی‌ست. او همچنین اعلام می‌کند که امسال تاکنون 526 نفر در حوادث مختلف آتش‌سوزی شهر ساری با حضور به‌موقع آتش‌نشانان نجات یافتند.

فرامرز نقیبی عضو شورا می‌گوید: بودجه امسال سازمان آتش‌نشانی شهرداری ساری با احتساب 14 میلیارد تومانی که قرار بود شهرداری به آنها کمک کند، 24 میلیارد و 844 میلیون تومان بود که تاکنون 61 درصد مجموع محقق شده است. اما این سازمان مشکل حقوق و مزایای کارکنان و بیمه را بر دوش می‌کشد. اکنون اختلاف حقوق کارگران با پرداختی‌ها 3 میلیارد و 200 میلیون تومان است. در سال 96 بود که 4 میلیارد و 100 میلیون تومان بابت حق بیمه بدهی داشتند و این رقم اکنون به بیشتر از 9 میلیارد تومان رسیده است.

او تاکید دارد که سازمان آتش‌نشانی تنها سازمان کاملاً خدماتی شهرداری در بین 9 سازمان دیگر است و باید کدهای درآمدی تعریف‌شده به‌خوبی رعایت شود.

زلیکانی با طرح این سوال که چرا در موضوع مهم بیمه برای کار حساسی که آتش‌نشانی دارد سهل‌انگاری شده است، اظهار می‌دارد: ساختمان و ناوگان این سازمان هم "داغون" است در حالی‌که باید در برابر حوادث غیرمترقبه در امان باشد اما اینجا گویا برعکس است.

او خبر می‌دهد که "دولت یک اعتباری را گذاشته، منابع طبیعی هم گفته است 4 هکتار زمین در معلم‌کلا را می‌گذارد برای ساختمان مرکزی آتش‌نشانی، سازمان همیاری‌ها هم گفته است که صفر تا صد ساخت آن را برعهده می‌گیرد، حالا باید برویم پیگیری کنیم".

این عضو شورا تاکید دارد که ساختمان مرکزی آتش‌نشانی ساری باید حذف شود، علاوه بر 6 ایستگاه فعلی آتش‌نشانی، باید هم به افزایش ایستگاه‌ها بپردازیم و هم به راه‌اندازی ایستگاه‌های محلی. همچنین خبر می‌دهد که معارضات فاز 2 پارک ملل که چند سالی مانده بود؛ برداشته شده و چه خوب است ساختمان مرکزی آتش‌نشانی در فاز جدید پارک ملل باشد و ساختمان معلم‌کلا به فعالیت‌های آموزشی اختصاص یابد.

عباس نجاریان نیز با اعتقاد به اینکه از 10 سازمان زیرمجموعه شهرداری، آتش‌نشانی به جهت حساسیت کاری که دارد در اولویت قرار دارد، گلایه می‌کند از اینکه 7 سال است قرار می‌گذارند تا برای آتش‌نشانی نردبان(نوردبان) تهیه کنند اما خبری نیست و این را هم گفت که ما از ساختمان‌های بلندمرتبه در شهر مانند بانک‌ها میلیاردها تومان پول گرفتیم اما اگر حادثه‌ای برای آنها پیش بیاید، کاری از ما ساخته نیست.

او ادامه می‌دهد: "یک «نوردبان» نهایتاً به ارتفاع 22 متر در سازمان آتش‌نشانی ساری موجود است و بیشتر وقت‌ها هم پله‌هایش مشکل دارد و باز نمی‌شوند، لذا باید چاره‌ای بیندیشیم، باقت قدیم شهر ساری نیز بسیار حساس است و مثلا اگر مغازه‌ای در ابتدای دروازه بابل آتش بگیرد تا پیرزاده می‌رسد. این عضو شورا پیشنهاد داد که حداقل باید شیرهای آب آتش‌نشانی را در محلات حساس و فرسوده ساری نصب کنند تا در مواقع لزوم استفاده شود.  

قاسم قاسمی عضو شورای شهر ساری که بیشتر سرش در گوشی بود و خیلی کم حرف می‌زد، نگاهی به برگه‌های دم دستش انداخت و گفت: نردبان هیدرولیکی چه شد؟ رئیس سازمان آتش‌نشانی گفت: این درخواست‌ها و پیشنهادات برای سال آینده‌ی سازمان است. نقیبی با خنده خطاب به قاسمی می‌گوید: " خیلی ممنون! آمدی یک حرف بزنی. خراب کردی رفتی"!

 در بخش پایانی نیز گریزی به بحث دستفروشان خیابان قارن زده شد. یکی از میهمانان جلسه پیشنهاد داد که روزهای زوج هفته، این خیابان خالی از دستفروشان باشد و گفته که صحبتی نیز با دستفروشان داشته است. اما شورای شهر با پیشنهاد او مخالفت کرد. علیجان شمشیربند رئیس جلسه پیشنهاد داد که یک بازار غیر از بازارهای موجود راه‌اندازی شود و اینکه بازار شب باشد یا روز را پیگیری و جانمایی و در جلسات بعدی اعلام کنند.

به گزارش آوای خزر، نشست امروز شورای شهر ساری باوجود سر و صداها و همهمه‌ها، نکات مهمی را در بر داشت. اینکه پس از 7 سال پیگیری هنوز آتش‌نشانی ساری یک نردبان استاندارد ندارد و نردبان بلندمرتبه پیشکش! جای تامل دارد. گویا اندیشه‌ی مالی اعضای شورا به اندازه همین 22 متر بیشتر قد نمی‌دهد و نیاز به "نردبان ترقی" دارند.

از اعضای شورا انتظار می‌رود که رفتارهای متعارف و در شأن داشته باشند و صحن شورا که محلی برای شور و مشورت و حل مشکلات شهری و تصمیمات مهم است را با شوخی و متلک‌پراکنی آلوده نسازند. و به قول آقای نقیبی " خدایا عاقبت ما را ختم به‌خیر کن".  

 اخبار مازندران

انتهای پیام/ 1354