به گزارش آوای خزر، بیماران پرریسک شامل مردان دارای میزان بالا آنتی ژن خاص پروستات (PSA) و نمره گلیسون ۸ به بالا هستند. نمره گلیسون برای تشخیص سرطان پروستات استفاده می‌شود. مردان دارای نمره گلیسون بالا مبتلا به سرطان‌های با درمان دشوار هستند.
مطالعات قبلی نشان داده بودند که استاتین ها و داروی دیابت متفورمین که غالباً باهم تجویز می‌شوند دارای خواص ضدسرطانی هستند. با این حال مشخص نبود که کدامیک از این دو دارو بیشتر دارای ویژگی مقابله با سرطان هستند.
در این مطالعه، محققان داده‌های مربوط به حدود ۱۳ هزار بیمار مبتلا به سرطان پروستات پرریسک را بررسی کردند. تمامی این بیماران بین سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱ مبتلا به بیماری تشخیص داده شده بودند.
محققان مشاهده کردند مردانی که استاتین ها و متفورمین را همراه با هم مصرف می‌کردند میانگین نرخ زنده ماندن شأن (۳.۹ سال) به مراتب بیشتر از افرادی بود که فقط استاتین ها را به تنهایی (۳۶. سال) یا فقط متفورمین به تنهایی (۳.۱ سال) مصرف کرده یا هیچ کدام از این داروها را (۳.۱ سال) مصرف نمی‌کردند.
«لو یائو»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «با توجه به نرخ مرگ و میر سرطان پروستات، مصرف متفورمین به همراه استاتین با کاهش ۳۶ درصدی ریسک مرگ مرتبط است.»
مطالعه نشان داد بیمارانی که یکی از سه نوع استاتین «آتورواستاتین، پراواستاتین یا روزوواستاتین» را مصرف می‌کردند طول عمر بیشتری داشتند.
محققان معتقدند تستوسترون در این زمینه نقش اصلی را دارد. میزان بالا کلسترول موجب ترغیب ترشح بیشتر اندروژن می‌شود که در مقابل به پیشرفت سرطان پروستات منجر می‌شود. اما استاتین ها به کُندشدن روند این فرآیند کمک می‌کنند.
انتهای پیام/1005
