به گزارش آوای خزر، محمدحسین خوشنویسان گفت: بر اساس آمارهای ملی، کودکان زیر ۶ سال در بدو ورود به مدرسه به طور متوسط دارای ۵ دندان پوسیده هستند و فقط ۱۲ درصد از کودکان در این گروه سنی پوسیدگی دندان ندارند.
وی افزود: وجود پوسیدگی دندان از یک سو نشان دهنده عدم مراقبت کافی دندان‌ها و از سوی دیگر نشان دهنده آینده‌ای نامطلوب و نگران کننده برای دورنمای سلامت دهان در سال‌های آتی این کودکان است.
خوشنویسان ادامه داد: از سن ۶ سالگی رویش دندان‌های در دهان شروع می‌شود و به تدریج تا سن ۱۲ سالگی ۲۸ دندان دائمی جایگزین ۲۰ دندان شیری می‌شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطرنشان کرد: در صورتی که هنگام رویش دندان‌های دائمی در دهان، دندان‌های شیری پوسیده وجود داشته باشد خطر انتقال میکروب‌ها از دندان‌های شیری به دندان‌های دائمی وجود دارد، در این هنگام چنانچه مسواک زدن و مراقبت روزانه به طور صحیح انجام نشود، امکان بروز پوسیدگی در دندان‌های دائمی افزایش پیدا می‌کند.
وی تاکید کرد: کمبود مراقبت‌های منظم روزانه در این کودکان موجب گسترش پوسیدگی در دندان‌های دائمی خواهد شد.
خوشنویسان ضمن مقایسه وضعیت پوسیدگی دندان‌ها در ایران با سایر کشورها به این نکته اشاره کرد که تمامی کشورها در مقاطعی پوسیدگی وسیع دندانی را تجربه کرده اند ولی نکته اینجاست که با پیشرفت علم و استفاده از روش‌های پیشگیری به تدریج موفقیت‌های چشم گیری در کنترل پوسیدگی در دنیا حاصل شده است.
وی گفت: پوسیدگی دندان با روش‌های علمی تجربه شده، قابل پیشگیری است، به طور مثال در کشورهای اسکاندیناوی که بعضاً شاخص سلامت دهانی بالاتر از ۱۴ بود اما با استفاده از روش‌های پیشگیری مناسب و سال‌ها تلاش بی وقفه این شاخص به زیر یک رسید (شاخص DMFT هرچه به سمت صفر باشد به استانداردها نزدیک است).
مدیر گروه سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطرنشان کرد: پوسیدگی دندان‌های شیری معمولاً به دلیل عدم مراقبت اتفاق می‌افتد و از آنجا که اغلب خانواده‌ها این گونه فکر می‌کنند که چون این دندان‌ها می‌افتند، هیچ اقدامی برای ترمیم یا معالجه آنها انجام نمی‌دهند.
وی خاطرنشان کرد: با پیشرفت پوسیدگی و تخریب تاج دندان عفونت به لثه مجاور و عصب دندان رسیده و باعث درد می‌شود در این حالت تغذیه کودک مختل شده و تداوم این وضع ممکن است رشد جسمی و روحی کودک را به تأخیر بیندازد.
خوشنویسان ادامه داد: معمولاً کودکانی که دارای دندان‌های پوسیده هستند به خاطر زشتی دندان‌ها مورد تمسخر دیگران قرار گرفته و گوشه گیر می‌شوند و از جمع هم بازی‌ها کناره گیری می‌کنند، بنابراین کاملاً واضح است که تا چه حد پوسیدگی دندان می‌تواند تأثیر منفی در کیفیت زندگی کودکان داشته باشد.
