به گزارش آوای خزر، بدن بزرگسالان سالم به طور متوسط حدود ۵۵ الی ۶۰ درصد آب دارد و بدن کودکان را به طور متوسط حدود ۷۵ ٪ آب تشکیل می‌دهد که دقیقا همین اختلاف دلیل ممنوعیت نوشاندن آب به نوزدان قبل از حداقل شش ماهگی است.
کلیه‌ها از نظر میزان تحمل آب محدودیت خاصی دارند و شکستن این حد باعث بازگشت آب اضافی به جریان خون شده و نمک یا سدیم را در خون کاهش می‌دهد.
متخصصان می‌گویند دادن آب به کودکان خردسال باعث آزاد شدن سدیم بدن آن‌ها شود و از دست دادن سدیم می‌تواند بر فعالیت مغز تأثیر بگذارد و منجر به "مسمومیت با آب" شود.
علائم مسمومیت با آب
علائم اولیه مسمومیت با آب می‌تواند شامل تحریک پذیری، خواب آلودگی و سایر تغییرات ذهنی باشد. علائم دیگر شامل درجه حرارت پایین بدن، پف یا تورم در صورت و تشنج است.
کلیه نوزادان تازه متولد شده تقریباً به اندازه نیمی از کلیه یک بزرگسال است، بنابراین در ابتدا کلیه نوزادان نمی‌تواند آب زیادی را در خود نگه دارد .
علاوه بر این، کلیه آن‌ها به اندازه کافی رشد نکرده است تا بتواند آب را به درستی فیلتر کند، بنابراین هر آبی که به بدن آن‌ها وارد شود در گردش خون قرار می‌گیرد. خون آن‌ها را رقیق می‌کند و آب بدن آن‌ها را ۷ تا ۸ درصد افزایش می‌دهد.
در بیشتر موارد مسمومیت با آب در نوزادان، حتی یک لیوان آب در بدن او وجود ندارد و یک اشتباه رایج این است که وقتی افراد به طور تصادفی بیش از حد شیرخشک نوزادان را رقیق می‌کنند یا والدین فرزندان خود را در استخر بالا و پایین می‌کنند، نوزاد بیش از حد آب می‌بلعد.
انتهای پیام/1005
