آوای خزر/ آزاده بابانژاد: عصر روز دوشنبه ۲۲ فروردین جلسه‌ای بین نمایندگان موافقان و مخالفان طرح پتروشیمی حسین‌آباد مازندران با حضور سرپرست معاونت محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست در ساختمان این سازمان واقع در تهران برگزار شد.
گرچه انتظار می‌رفت که طرفین به موارد فنی طرح در موافقت و مخالفت خود سخن بگویند، اما شاهد چنین چیزی در طول جلسه نبودیم. درگیری‌های لفظی بین دو طرف، حضور افراد غیرمتخصص و غیرفنی موافق با طرح در قالب یک گروه ۱۴ نفره به مدیریت نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در سازمان حفاظت محیط زیست نیز تنش‌هایی را بین طرفین ایجاد کرده بود، چه اینکه حداکثر ۶ نفر از آن‌ها می‌توانستند در جلسه حضور داشته باشند.
غلامرضا شریعتی از روند اداری پروژه گفت. آنگاه به تکرار مکررات مسائل پرداخت و آماری نیز از بیکاری حوزه انتخابیه خود گفت که دو برابر نرخ بیکاری مازندران است؛ یعنی ۱۸.۵ درصد؛ و این را هم اضافه کرد که اکنون ۳۰۰ فرزند شهید، ۷۰۰ فرزند ایثارگر و جانباز و علاوه بر آن ۳۰ هزار بیکار ثبت‌نامی در حوزه انتخابیه او جویای کار هستند.
البته باید این حق را برای طرف موافق طرح در نظر گرفت که سازمان حفاظت محیط زیست در آن زمان، پاسخ درستی به دست‌اندرکاران طرح نداد و موضع خود را صراحتا مشخص نکرد. معطل نگه‌داشتن سرمایه‌گذاران در برزخ تصمیم‌گیری و شُل‌کن و سفت‌کن‌های مداوم و در نهایت نشان دادن یک چراغ سبز از سوی مسوولان نامسوول و یا قول بر اینکه مجوز داده می‌شود آنهم در دولت قبل، سبب شد تا کلنگ پروژه در سفر روز ۲۰ اسفندماه ۱۴۰۰ رئیس جمهور به مازندران توسط احمد وحیدی وزیر کشور، بر زمین زده شود.
آنچه که شریعتی نماینده بهشهر از آن به عنوان "کارشکنی" یاد کرد، در واقع همان عدم پاسخگویی شفاف از سوی محیط زیست وقت بوده است. حتی برای تامین آب مورد نیاز پتروشیمی نیز مجوز اولیه صادر شد که باید از دریا تامین شود.
اما چه شد که کار آغاز شد؟ گمان اینکه به دلیل همراه بودن دولت و مجلس فعلی، به ویژه اینکه تمامی نمایندگان مازندران موافق طرح پتروشیمی در دهستان میانکاله بوده‌اند و حتی در نامه‌ای معترضه به سازمان حفاظت محیط زیست خواستار تصمیمی در جهت حمایت از اشتغال و تولید شدند و این موافقت را با امضا‌های خود به صراحت نشان دادند، توهم اینکه دیگر هیچ مانعی بر سر راه آغاز پروژه وجود ندارد و دولت همسو با مجلس نیز آن‌ها را همراهی خواهد کرد، کلنگ‌زنی انجام و عملیات ساخت به سرعت راه توسعه! را در پیش گرفت در حالیکه مجوز محیط زیستی را در پیوست، نداشت.
شریعتی گرچه در این جلسه به دفاع از مردمان حوزه انتخابیه خود پرداخت و نگرانی او از بابت بیکاری جوانان مشخص بود و تاکید بر توسعه همگام با محیط زیست داشت، اما نتوانست دلایلی دال بر ساخت پتروشیمی و قانع‌کردن مخالفان طرح ارائه دهد چه اینکه خود هم گفته که "من از پتروشیمی هیچ نمی‌دانم و فقط فرآیند‌های اداری کار را گفتم".
همراهان او هم نتوانستند از نگاه فنی وارد عمل شوند و هر کدام به بیراهه رفتند. صحبت‌های آقایان صدیق و سجادی راه به جایی نبرد و هر کدام به جاده خاکی زدند. انتظار می‌رفت که نماینده بهشهر، نکا و گلوگاه به این جهت که مدعی و موافق طرح بود؛ با دست پر و یک گروه فنی وارد سازمان حفاظت محیط زیست می‌شد و به وقت جلسه نیز نیم‌نگاهی داشت و توجه هم داشت که افراد مختلف از سراسر کشور، از طریق فضای مجازی بیننده جلسه بوده‌اند.
در حالیکه "صدیق" موافق طرح با ادبیاتی کودکانه از نامرغوب‌بودن اراضی مرتعی در محل احداث پروژه سخن می‌گفت و دلیلی بر این ادعا نداشت و وقت جلسه را با صحبت درباره مسائل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بهشهر تلف کرد؛ اما اعضای طرف مخالف با دلایل فنی از حاصلخیز بودن و مرغوب‌بودن این اراضی ملی سخن گفتند.
"گلزار" از مخالفان طرح پتروشیمی از اینکه رئیس سابق سازمان حفاظت محیط زیست قطار این سازمان را در یک سراشیبی بی‌ترمز قرار داد گلایه‌مند بود و این را هم گفت که محیط زیست فعلی، خود را پشت سمن‌ها مخفی کرده است و پاسخ واضحی نمی‌دهد. او این سوال را مطرح کرد که هنوز مشخص نیست ۹۰ هکتاراز اراضی منابع طبیعی به چه کسی واگذار شده است و طرف حساب کیست. او مدعی شد که یک نفر از همراهان نماینده بهشهر حتی یک خط از گزارش ارزیابی را نخواندند.
او حرف‌های کوچه‌بازاری موافقان طرح را به باد انتقاد گرفت. با اشاره به موضوع ۷۵ هزار شغلی که از نظر موافقان طرح قرار است از ساخت پتروشیمی ایجاد شود، حضار را به صفحه ۳۵ گزارش ارزیابی ارجاع داد که در آن میزان اشتغال رسمی را ۳۶۰ و اشتغال غیر مستقیم و پیمانکاری را ۱۲۰۰ نفر اعلام کرده‌اند.
این فعال محیط زیست همچنین این سوال را مطرح کرد که چرا مساحت در نظر گرفته شده برای پتروشیمی حسین‌آباد ۹۰ هکتار است در حالی که گزارش ارزیابی گفته است: "مجموع تاسیسات و انبار‌ها ۵۵ هکتار است و ۳۵ هکتار فضای بلااستفاده وجود دارد"؛ و این میزان اضافه برای چیست؟
صحبت‌های طرفین به درازا کشید و در نهایت طرف موافق نتوانست طرف دیگر را قانع کند. " محمد رشید رستمی" معاون امور اراضی در حالیکه از طریق سازمان مربوطه می‌توانست دستور توقف طرح را بدهد، اما از نماینده بهشهر خواهش کرد تا زمانی که برای این طرح پاسخی داده نشد، متوقف شود و دستور بدهند فعلا چیز اتفاق نیفتد تا هم به قانون احترام گذاشته و هم نتیجه مطالعات ارزیابی اعلام شود.
صحبت نهایی را مسعود عالیخانی سرپرست معاونت محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست گفت؛ اینکه مطالعات ناقص است و موافقان نیز این موضوع را پذیرفتند. عرصه مورد نظر، خارج از توان اکولوژیک منطقه است، حتی گفتیم که شاید با مطالعات ارزیابی اثرات این نقص پوشیده شود، اما روشی که استفاده شد دارای نواقص و اشکالات فراوانی بود به ویژه اینکه روش‌های در نظر گرفته شده برای محیط‌های خاص و صنعت خاص خوب است، اما برای صنعت پتروشیمی جوابگو نیست.
او در پایان جلسه طی نامه‌ای اعلام کرد که انجام مطالعات تکمیلی شامل ارزیابی توان اکولوژی جهت بارگذاری واحد‌های پتروشیمی و آب شیرین‌کن و پروژه‌های پی آیند، بررسی اثرات تجمعی آب شیرین‌کن بر مناطق تحت مدیریت سازمان و اکوسیستم دریا، بررسی میزان و اثرات ناشی از خروجی‌های آلاینده‌های گازی و پساب صنعتی حاصل از فرآیند براساس اسناد فنی طرح (ارزیابی اثرات زیست‌محیطی) و ارایه برنامه مدیریت و پایش زیست‌محیطی مناسب باشد.
در اداره‌کل حفاظت محیط زیست مازندران نیز تنی چند از فعالان محیط زیستی و نمایندگان رسانه‌ها در کنار مدیرکل حفاظت محیط زیست و معاونان ایشان، نشست موافقان و مخالفان طرح پتروشیمی حسین‌آباد را دنبال کردند.
حسینعلی ابراهیمی در ارتباط تصویری با حاضران در نشست تهران، با مهم خواندن مطالبه ارائه شده از طرفین و تصمیمی که مبنی بر توقف پروژه گرفته شده است، تصریح کرد: "هرگونه فعالیتی در مناطق خارج از محیط زیست و مناطق چهارگانه بر عهده مدیریت منابع طبیعی و امور اراضی است و پیشنهاد من این است که اگر ایراد قانونی به آن وارد است حتما امور اراضی، و اگر نشد نیز منابع طبیعی اقدام کند".
او ادامه داد: کاری که محیط زیست می‌تواند بکند این است که یک رونوشت از نامه توقف به سازمان امور اراضی و منابع طبیعی زده شود که اقدام لازم در جلوگیری از عملیات اجرایی پروژه تا تعیین تکلیف آن انجام بشود مگر اینکه دوستان ادله‌ای داشته باشند که در آن صورت بایستی وفق مقررات اقدام شود.
ابراهیمی همچنین پیشنهاد داد که "جلسه دیگری با حضور مدیران دستگاه‌های مرتبط و حضور نمایندگان سمن‌ها و موافقان و مخالفان پتروشیمی برگزار و همین مباحث مطرح بشود تا به یک جمعبندی عقلایی برسیم. ما نیز در استان منتظریم دفتر ارزیابی مطالعات سازمان حفاظت محیط زیست نتیجه را به ما اعلام کند و ما نیز بر اساس آن اقدام کنیم".
آیا عملیات پتروشیمی حسین‌آباد متوقف شده است؟
صبح امروز "یوسف سلامی" خبرنگار صدا و سیما به اتفاق "ابراهیمی" مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران و "حسین‌پور" معاون منابع طبیعی بهشهر در محل احداث پتروشیمی حسین‌آباد حاضر شد. او درباره توقف قانونی پروژه در گفتگو با مسوولان پرسید و صحبتی هم با دامداران داشت.
براساس فایلی که در خبر مشاهده می‌شود، عملیات آبیاری نهال‌های اکالیپتوس در سایت پتروشیمی در حال انجام است. به گفته دامداران محلی، تا ساعت ۸ امروز سه‌شنبه ۲۳ فروردین‌ماه، کارگران در سایت پتروشیمی مشغول کار بودند که با ارائه حکم توقف طرح، فعالیت‌های خود را متوقف کردند.
البته واکنش قالیباف رییس مجلس شورای اسلامی به توقف پتروشیمی هم جالب بود و او در جلسه امروز مجلس اظهار داشت: " در 20 روز گذشته سرمایه‌گذاری آمده، مسیر اداری خود را حل کرده، تا بالاترین سطوح رفته و حتی در دولت مجوز گرفته، زمین به او واگذار شد، افرادی آنجا مشغول کار شدند. چند ده میلیارد سرمایه‌گذاری کرده، دنبال گشایش LCهاست اما یک مرتبه این وسط یکی پیدا می‌شود (به درست و غلط آن کار ندارم) که فلان موضوع را باید دومرتبه بررسی کنیم، کار متوقف؛ کدام سرمایه‌گذار بیاید همه کارها را انجام بدهد و کار متوقف؛ اگر اشکالی بود چرا زمین پروژه را به نامش کردید، چرا سند دادید"؟
به گزارش آوای خزر، تا امروز ۳۳ روز است که کنشگران اجتماعی و سمن‌های محیط زیست و منابع طبیعی، اساتید و پژوهشگران حوزه محیط زیست نسبت به ساخت پتروشیمی حسین‌آباد واکنش نشان دادند و خواستار توقف کامل و لغو پروژه هستند.
انتهای پیام/۱۰۰۱/
خدا کنه متوقف بشه.وگرنه میانکاله هورالعظیم دیگری خواهد شد 