شاید این جمعه بیاید شاید/ پرده از چهره گشاید شاید

شعری از مرحوم محمدرضا آغاسی درباره امام زمان(عج)

خبر امد خبری در راه است/ سر خوش ان دل که از ان آگاه است

شاید این جمعه بیاید شاید/ پرده از چهره گشاید شاید

دست افشان پای کوبان می‎روم/ بر در سلطان خوبان میروم

میروم بار دگر مستم کند/ بی سر و بی پا و بی دستم کند

میروم کز خویشتن بیرون شوم/ در پی لیلا رخی مجنون شوم

هر که نشناسد امام خویش را/ بر که بسپارد زمام خویش را

با همه‌ی لحن خوش اوایی ام/ در به در کوچه تنهایی ام

ای دو سه تا کوچه ز ما دور تر/ نغمه تو از همه پر شور تر

کاش که این فاصله را کم کنی/ محنت این قافله را کم کنی

کاش که همسایه ما میشدی/ مایه اسایه ما میشدی

هر که به دیدار تو نایل شود/ یک شبه حلال مسائل شود

دوش مرا حال خوشی دست داد/ سینه ما را عطشی دست داد

نام تو بردم لبم اتش گرفت/ شعله به دامان سیاوش گرفت

نام تو ارامه جان من است/ نامه تو خط امان من است

ای نگهت خواستگه افتاب/ بر من ظلمت زده یک شب بتاب

پرده بر انداز ز چشم ترم/ تا بتوانم به رخت بنگرم

ای نفست یار و مدد کار ما/ کی و کجا وعده دیدار ما

دل مستمندم ای جان به لبت نیاز دارد/ به هوای دیدن تو هوس حجاز دارد

به مکه امدم ای عشق  تا تو را بینم/ تویی که نقطه عطفی به اوج ایینم

کدام گوشه مشعر کدام کنج منا/ به شوق وصل تو به انتظار بنشینم

روا مباد که بر بنده ات نظر نکنی/ روا مباد که ارباب جز تو بگزینم

چو روکنی به رهت درد و رنج نشناسیم/ ز لطف روی تو دست از ترنج نشناسیم

انتهای پیام/ 1001